Cato Kusters’ debuutfilm Julian zit dicht op de huid
Drie jaar geleden won Cato Kusters de Belgian Students Shorts Award van Film Fest Gent. Met haar afstudeerproject Finns hiel (2022) wist ze het publiek en de jury te overtuigen. De kortfilm toonde de mooie tederheid van de vriendschap tussen jongens in een boksclub. Iets wat dan natuurlijk de aandacht trekt van niemand minder dan Lukas Dhondt.
Dit jaar opent ze het Film Fest Gent festival met haar langspeeldebuut. Met een scenario door Angelo Tijssens (Girl, Close) en onder de vleugels van The Reunion, het productiehuis van de broers Dhondt, lijkt het een gegarandeerde hit. Al moet je dan als kersverse regisseur ook aan de verwachtingen voldoen. Daar is Kusters alvast glansrijk in geslaagd.
Julian volgt het waargebeurde verhaal van Fleur Pierets en Julian P. Boom. Als lesbisch koppel willen ze een statement maken door te trouwen in elk land waar hen dat werd toegestaan in 2017. Ze dopen het ‘22 The Project’, het ultieme bewijs van de grenzeloosheid van liefde. Ze filmen hun voorbereiding en avontuur. Door hun verhaal te delen krijgt hun wens voor velen een activistisch kantje. Gedreven door een alsmaar groeiend gevoel van noodzaak, wagen ze de sprong en beginnen ze aan hun unieke huwelijksreis. Na slechts vier ceremonies komt hun project tot een onvermijdelijke, pijnlijke stilstand. De echte Fleur Pierets schreef er een boek over en nu duikt Kusters op een ontwapende manier in het verhaal.
In de film ligt de focus voornamelijk op de zachtheid en liefde tussen de twee vrouwen. Tijssens heeft het talent om met weinig woorden veel tussen de lijnen door te brengen. Door de niet-lineaire vertelling krijg je verschillende stukjes uit de tijd mee, en weet je dus ook al snel: hier loopt iets mis. In het begin moet je gewoon worden aan de sprongen in de tijd, maar dat went snel. Het is een film die je moet ondergaan, want het is enkel in de details dat je de essentie meekrijgt: queer liefde kent geen grenzen, en zal zich nooit laten tegenhouden.
Cinematografisch is er gekozen voor een beeldtaal die zo dicht op de huid van de acteurs zit dat elke emotie van het scherm spat. De focus ligt op het gezicht, de kleine aanrakingen. Op die manier wordt een overweldigende intimiteit gecreëerd, tussen de acteurs maar zeker ook tussen film en toeschouwer. Het geheel wordt aan elkaar geweven met stillevens die een bepaalde rust geven wanneer nodig. De originele soundtrack door Evgueni en Sacha Galperine zetten dit geheel nog wat extra kracht bij. Een prachtige wervelwind van liefde, genegenheid en het menselijke bestaan die aan je huid blijft kleven nog lang nadat de lichten in de zaal zijn aangegaan.
Billie Thiessen is een schrijver en creator gebeten door cultuur. Tijdens haar opleiding Film- en Televisiestudies ontdekte ze haar liefde voor het grote scherm. Ondertussen werkt ze in de Belgische televisie industrie. Daarnaast houdt ze zich bezig met musical en verdiept ze zich regelmatig in de wereld van muziek. Met haar recensies over FilmFest Gent schrijft ze voor het eerst voor Rephrase Magazine.